Από την Τρίτη 27/11 μέχρι χτες πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις με τρικάκια, κείμενο υπογεγραμμένο από πρωτοβουλίες αντιφασιστών μαθητών/-τριών ανά την Ελλάδα, καθώς και σπρέυ σε σχολεία που είχαμε πληροφορηθεί ότι θα ξεκινήσουν καταλήψεις με εθνικιστικό υπόβαθρο. Σήμερα, με χαρά μας διαπιστώσαμε ότι αυτό δεν έχει συμβεί σε κανένα σχολείο της πόλης.
Να είμαστε σε επαγρύπνηση και να μην επιτρέψουμε να διεισδύσει ο φασισμός στα σχολεία και τις γειτονίες μας.
Tην Παρασκευή 23/11 το βράδυ, προχωρήσαμε σε δυναμικό αποκλεισμό για πάνω από μιάμιση ώρα, μέχρι το τέλος του ωραρίου (στις 21:00) στο κατάστημα ”ΚΩΤΣΟΒΟΛΟΣ”, με αφορμή τον θεσμό της εργοδοτικής καφρίλας ”Black Friday”. Επιλέξαμε το συγκεκριμένο κατάστημα καθώς βρίσκεται σε ιδιαίτερα κεντρικό σημείο της πόλης κι έτσι ήρθαμε σε αλληλεπίδραση με πλήθος κόσμου, ενώ ταυτόχρονα θέσαμε την οπτική μας στο δημόσιο διάλογο.Να σημειωθεί ότι δεχτήκαμε σπρωξίματα και προπηλακισμούς από αρκετούς εξοργισμένους καταναλωτές και εκφραστές του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ωστόσο θα επιλέξουμε να σταθούμε στην ενθαρρυντική εικόνα της στήριξης από μερίδα κόσμου και ιδιαίτερα εργαζόμενους/-ες. Καθ’όλη τη διάρκεια του αποκλεισμού πετάχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκε το κείμενο που ακολουθεί:
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜE THN << BLACK FRIDAY >> ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ
Την Παρασκευή 23/11, για 3η συνεχή χρονιά διοργανώνεται πανελλαδικά ο καταναλωτικός «θεσμός» πλέον της Μαύρης Παρασκευής. Πρόκειται για ένα αμερικανόφερτο έθιμο, το οποίο εισήγαγε η εταιρεία Public, στην ελληνική αγορά και την ακολούθησαν πολλές αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων, αλλά και μικρότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Κατά την Black Friday λοιπόν, πληθώρα προϊόντων πωλούνται σε εκπτωτικές τιμές, κάτι το οποίο εκ πρώτης όψεως φαντάζει αθώο και μη ζημιογόνο για την κοινωνία.
Ωστόσο , η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ουρές καταναλωτών που ποδοπατούνται, τραυματισμοί εργαζόμενων και υποψήφιων αγοραστών ακόμα και θάνατοι (!). Τις σκηνές, κοινωνικού κανιβαλισμού που λάμβαναν χώρα στις Η.Π.Α. κατά την εφαρμογή του «εθίμου», ζήλεψε το τοπικό κεφάλαιο και αποφάσισε να τις επεκτείνει στις γειτονιές μας και τους χώρους δουλειάς μας, πλασάροντάς μας μάλιστα, τον εμπορικό αυτό θεσμό ως ένα δώρο των αφεντικών προς την κοινωνία. Aς καταδείξουμε όμως τα πραγματικά κίνητρα τους: οι μεγάλες εκπτώσεις δεν έχουν στόχο να διευκολυνθεί η κοινωνική βάση στην απόκτηση αγαθών αλλά, είναι κομμάτι ενός επιχειρηματικού σχεδίου, που έχει στόχο την διαφήμιση και την υπερκατανάλωση. Για να καταρριφθεί μάλιστα εντελώς η εικόνα του φιλεύσπλαχνου αφεντικού, να τονιστεί ότι δεν «μπαίνουν μέσα» την συγκεκριμένη μέρα, αντιθέτως είναι μία ακόμα επικερδής μέρα, που όπως όλες τις άλλες, αντλούν υπεραξία από τον ιδρώτα των εργατών/ τριών τους. Εκτός αυτού, κατά την Black Friday επικρατεί μία χαώδης κατάσταση στα καταστήματα, με τεράστιους όγκους καταναλωτών που καλούνται να εξυπηρετήσουν οι λιγοστοί εργαζόμενοι/ ες. Την εφεύρεση λοιπόν αυτή του υπερεθνικού κεφαλαίου, που υπάγεται στο δόγμα «αναπτύξου ή πέθανε», καλούνται να αποδεχτούν οι καταναλωτές και ο κόσμος της εργασίας, με τον κίνδυνο να καταλήξουν στο δεύτερο μέρος του παραπάνω ρητού, για να φτάσουν τα αφεντικά στο πρώτο.
Μέσα στη γενικότερη αλλοτρίωση που έχει επιφέρει στην κοινωνική ζωή ο πολιτισμός του κεφαλαίου, έχει διεισδύσει τόσο βαθιά στον τρόπο σκέψης του ατόμου, που του δημιουργεί επίπλαστες ανάγκες. Ο καταναλωτισμός, ως ‘’αξία’’, ανάγει σε προτεραιότητα του ατόμου, την απόκτηση προϊόντων που ενδεχομένως δεν έχει καν ανάγκη για να καλυτερεύσει τις συνθήκες ζωής του (όπως μία τεράστια τηλεόραση). Αυτό έχει ως συνέπεια, να αποπροσανατολίζεται από τους κοινωνικούς αγώνες, που μόνο αυτοί μπορούν να καλυτερεύσουν ριζικά τη ζωή του, με τον συνακόλουθο ανταγωνισμό που δημιουργεί η τάση για αγορά του ακριβότερου προϊόντος, πριν το αγοράσει ο διπλανός. Λαμβάνοντας υπόψη, λοιπόν, το σκηνικό κοινωνικού κανιβαλισμού στο οποίο μας καλεί να συμμετέχουμε η ‘’Μαύρη Παρασκευή’’, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο χαρακτηρισμός ‘’Μαύρη’’ παραπέμπει στις σκοταδιστικές εικόνες ανθρώπων να ποδοπατούν ο ένας τον άλλο για ένα Playstation. Για μας ωστόσο, παραπέμπει στην επιλογή και το αγωνιστικό καθήκον μας, να ρίξουμε ‘’μαύρο’’ και να μπλοκάρουμε αυτή την καταναλωτική φιέστα των αφεντικών.
-ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ‘’BLACK FRIDAY’’ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΦΙΕΣΤΑ
-ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΝΑ ΠΡΟΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
-ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΔΟΠΑΤΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ CAMINO LIBRE
Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη 2008 , ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος, πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, συνοδευόμενος από τον Β. Σαραλιώτη. Η κρατική αυτή δολοφονία, έβγαλε μεγάλο μέρος της οργισμένης νεολαίας και όχι μόνο, στο δρόμο, το οποίο για αρκετές μέρες συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής. Αυτή η εξέγερση, εκτός από την έμπρακτη σύγκρουση με το κράτος, δημιούργησε γόνιμο έδαφος για τους μελλοντικούς αγώνες. Μια ολόκληρη γενιά μαθητών/ τριών, φοιτητών/ τριών και νέων, ζυμώθηκε πολιτικά, ριζοσπαστικοποιήθηκε και οργανώθηκε σε αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, δίνοντας έτσι πνοή στο ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα. Παράλληλα, οι εστίες αγώνα πολλαπλασιάστηκαν, καταλήψεις και κοινωνικοί χώροι ξεπήδησαν σε όλη την επικράτεια.
Δέκα χρόνια μετά, το κράτος και το παρακράτος συνεχίζουν να δολοφονούν με τη σιωπηρή συγκατάβαση των συντηρητικών κομματιών της κοινωνίας, που από απλοί παρατηρητές, γίνονται αρπακτικά στη ζούγκλα του κοινωνικού κανιβαλισμού. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου από τα χέρια μπάτσων και αφεντικών. Στη λίστα των θυμάτων κράτους, κεφαλαίου και παρακράτους προστέθηκε πρόσφατα ο μετανάστης εργάτης Petri Zifle που δολοφονήθηκε από σφαίρες Χρυσαυγίτη στη Λευκίμμη Κέρκυρας, γεγονός που αποκρύφτηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, αποδεικνύοντας την σύμπλευσή τους με το κράτος και τους φασίστες.
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
Μέσα στον κόσμο της εκμετάλλευσης, του πολέμου, του κοινωνικού εκφασισμού, της πατριαρχίας και του κρατικού ολοκληρωτισμού οφείλουμε να οργανώσουμε τις μαχητικές μας αντιστάσεις, να συγκρουστούμε συλλογικά με το κράτος και το κεφάλαιο.
Για εμάς, η εξέγερση του Δεκέμβρη, δεν τελείωσε το 2008. Η φλόγα της εξέγερσης, καίει ακόμα μέσα μας. Όσο ο θάνατος και η καταπίεση αποτελούν κανονικότητα, τόσο οι κοινωνικοί αγώνες θα στέκονται ανάχωμα, έως την ανατροπή της.
ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.384834055350930/519122115255456/?type=3&theater
Στις 21 Σεπτεμβρίου ο ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, Ζακ Κωστόπουλος/ Zackie Oh πέφτει νεκρός μετά από το λιντσάρισμα που δέχθηκε από το αφεντικό κοσμηματοπωλείου της οδού Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Στη δολοφονική αυτή επίθεση συμμετείχε ακόμα, το αφεντικό ενός παρακείμενου μαγαζιού, ο οποίος μάλιστα, όπως αποδείχθηκε αργότερα είναι μέλος της εθνικιστικής γκρούπας ΠΑΜ Πατριωτικό Μέτωπο. Μερίδα ατόμων που παρακολουθούσαν το περιστατικό να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους, παρέμειναν αμέτοχοι, συναινώντας ουσιαστικά στην κατάληξή του. Οι μπάτσοι ολοκλήρωσαν το «έργο» αφεντικών και «φιλήσυχων» πολιτών, πετώντας τον κάτω, χτυπώντας τον, ενώ στη συνέχεια τον έβαλαν στο ασθενοφόρο φορώντας του χειροπέδες (!), για να διαπιστωθεί λίγο αργότερα ο θάνατός του. Η είδηση μεταδόθηκε κατευθείαν σε όλα τα καθεστωτικά μέσα, υπό το πρίσμα ληστείας, με σκοπό να κατευθύνει την κοινή γνώμη με το μέρος των δολοφόνων, παίρνοντας μάλιστα συνέντευξη από τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, λίγα λεπτά αφότου είχε σκοτώσει έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Η δίκη της υπόθεσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι δολοφόνοι δεν κρίθηκαν προφυλακιστέοι, σε αντίθεση με κοινωνικούς αγωνιστές που αμφισβήτoυν την εξουσία και τους μηχανισμούς της, οι οποίοι καταπιέζουν τις ζωές μας.
Η αναγωγή της ιδιοκτησίας σε ύψιστη αξία, η τοξικοφοβία και η απέχθεια προς οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό πλαίσιο της σεξουαλικής και μη, κανονικότητας συνθέτουν μία εικόνα από το κάδρο του κοινωνικού κανιβαλισμού και παράλληλα τους παράγοντες που οδήγησαν στη δολοφονία του Ζακ. Παρότι δεν αποδεικνύεται από το οπτικοακουστικό υλικό που διέρρευσε ότι ο Ζακ μπήκε στο κοσμηματοπωλείο για να κλέψει, αντιθέτως προκύπτει από νέα βίντεο ότι κατέφυγε στο μαγαζί για να γλυτώσει από τραμπουκισμό, τα αφεντικά θεώρησαν τόσο φοβερό έγκλημα την είσοδό του, ώστε αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν με την «θανατική ποινή». Ο θεσμός της ιδιοκτησίας είναι βασικός πυλώνας του εκμεταλλευτικού συστήματος, που έχει διαπεράσει σε τέτοιο βαθμό την συνείδηση, την κουλτούρα και την καθημερινότητα πολλών ατόμων, σε σημείο που θεωρείται το άλφα και το ωμέγα της ανθρώπινης υπόστασης, προωθώντας παράλληλα τον ατομικισμό. Οποιαδήποτε, έστω και κατά φαντασίαν, παραβίαση της ιδιοκτησίας, δικαιολογεί σύμφωνα με τις κυρίαρχες νόρμες, πρακτικές που αρμόζουν σε μία κοινωνία κανίβαλων. Παράλληλα, το γεγονός ότι ο Ζακ/ Zackie Oh ήταν τοξικοεξαρτημένος, σίγουρα ενέτεινε την βιαιότητα της επίθεσης, αφού θεωρήθηκε ότι η ζωή ενός «μιάσματος» κατ’ αυτούς δεν έχει καμία αξία. Ο εθισμός του Ζακ, σε συνδυασμό με το ότι ήταν οροθετικός, σύνηθες φαινόμενο σε χρήστες ουσιών (παρότι η ασθένειά του δε συνδέεται με τη χρήση), ενώ είχε μία σεξουαλική ταυτότητα που απέκλινε από τα κοινωνικά στάνταρ, όλα αυτά μαζί τον κατέστησαν ευάλωτο στον κανιβαλισμό και τον έθεσαν σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού.
Τη δολοφονία στην Ομόνοια ακολούθησαν συνεχείς κινητοποιήσεις κόσμου, που ένιωσε οργή και θλίψη για την αποτρόπαια πράξη σε βάρος ενός, αδύναμου να αντιδράσει, ανθρώπου, που μάλιστα ενσάρκωνε πολλά στοιχεία διαφορετικότητας από το κοινά αποδεκτό, τα οποία περιφρουρούν, και οφείλουν να το κάνουν, τα κοινωνικά ελευθεριακά κινήματα. Για να μην αφήσουμε καμία/ κανέναν μόνο του, βορά στους μπάτσους, τα αφεντικά και όσους συντηρούν τον κόσμο της καταπίεσης και του κανιβαλισμού.
Αναρχική Συλλογικότητα Camino Libre
Καλωσήρθες στο Espivblogs.net. Αυτή είναι η πρώτη σου ανάρτηση. Επεξεργάσου την ή διάγραψέ την, για να αρχίσεις να διαχειρίζεσαι το blog!
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/507371269763874/?type=3&theater
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/505706696596998/?type=3&theater
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/505784973255837/?type=3&theater
Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας πρόσφυγας που διασχίζει το Αιγαίο, ένας απλήρωτος εργαζόμενος σε κάποια τουριστική περιοχή, μία μετανάστρια που δουλεύει μαύρα στην Αθήνα, ένας οικοδόμος που παλεύει τα σίδερα στις σκαλωσιές, μία γυναίκα που πετάει την μπούρκα της στη Συρία, ένας φοιτητής που συγκρούεται με την αστυνομία στην Ευρώπη, ένας συνταξιούχος, ένας πολιτικός κρατούμενος, ένας άνεργος, μια απολυμένη έγκυος κι ένας αναρχικός;
Είναι άνθρωποι που παλεύουν για την αξιοπρέπεια. Άνθρωποι που καλούνται, χωρίς απαραίτητα να ξέρουν τον ακριβή τρόπο, να αντισταθούν στα πιο μεγαλεπήβολα σχέδια του κεφαλαίου και του κράτους, σε γιγάντια επενδυτικά έργα, στους πιο εξελιγμένους στρατούς για ένα γεύμα, ένα μήνα ζωής, μια καθαρή συνείδηση. Αυτή είναι η μία όψη του κόσμου.
Υπάρχει και η ανάποδη. Οι τσιφλικάδες, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι ναρκέμποροι, οι φασίστες. Όλοι αυτοί έχουν διαλέξει πλευρά προ πολλού.
Αν χρωστάμε κάτι σε αυτή την κατάσταση, αυτό είναι η συγκρότηση της δικής μας απάντησης. Ο τρόπος που θα παλέψουμε, τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουμε, η στρατηγική μας και οι τακτικές που θα την εξυπηρετήσουν, οι συμμαχίες μας και το αγωνιστικό ήθος που θα μας οδηγήσουν στη πέρα μπάντα του χειμάρρου των δικών μας αγκυλώσεων. Η οργάνωση και ο αγώνας για την νίκη της τάξης μας, για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Η πραγματικότητα που ζούμε γεννάει μόνο ένα ερώτημα: Πώς θα την ανατρέψουμε;
Εκδήλωση – Συζήτηση
Κυριακή 25 Νοέμβρη στις 19:00 στο Αμφιθέατρο Παλιάς Νομικής,
Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας
anarchist-federation.gr
Διοργάνωση:
Αναρχική Συλλογικότητα Camino Libre