June 2018 – ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ CAMINO LIBRE

Την Παρασκευή 22/6 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στο κατάστημα ”ΑΒ Βασιλόπουλος” της Κομοτηνής, μαζί με συντρόφους/-ισσες, με αφορμή τη δολοφονία του 56χρονου εργάτη σε κατάστημα ”ΑΒ” στην Πάτρα.
Στην παρέμβαση μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

ΤΑ <<ΑΒ>> ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

Στις 14 Ιουνίου 56χρονος εργάτης άφησε την τελευταία του πνοή εν ώρα δουλειάς σε κατάστημα της εταιρίας ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στην Πάτρα. Στην προσπάθειά του να καθαρίσει τους χώρους συντήρησης, το δάπεδο στο οποίο στηριζόταν υποχώρησε, με αποτέλεσμα την πτώση του από 3,5 μέτρα. Οι εργαζόμενοι του καταστήματος, με εντολή των αφεντικών τους, αναγκάστηκαν να συνεχίσουν να δουλεύουν μέχρι να συμπληρωθεί το ωράριο, με τον συνάδελφό τους να κείτεται νεκρός στο χώρο εργασίας τους. Μάλιστα, και την επόμενη μέρα το κατάστημα λειτούργησε κανονικά και έκλεισε μόνο την ώρα που ήταν προγραμματισμένη η κηδεία του 56χρονου.
Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε πως ο θάνατος αυτός, όπως και πολλών ακόμα εργατών (π.χ. 22χρονος ντελιβεράς που δούλευε στα Mikel, διανομέας που δούλευε στη speedex), δεν οφείλεται σε κάποιο ατυχές γεγονός, αλλά αποτελεί δολοφονία, καθώς η έλλειψη μέτρων ασφαλείας, που αναγκάζει πολλούς εργάτες να παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, είναι προμελετημένη. Οι συνθήκες από τις οποίες προήλθε ο θάνατος καθώς και η μετέπειτα τακτική του τοπικού καταστήματος ΑΒ, δεν αποτελούν κάποια εξαίρεση, αντιθέτως είναι ο κανόνας, είναι η πάγια στρατηγική της εργοδοσίας, η οποία αντιλαμβάνεται όσες και όσους δουλεύουν, ως αναλώσιμα μηχανήματα, που χρησιμεύουν μόνο για να αντλείται υπεραξία από τον ιδρώτα και το αίμα τους. Οι δολοφονίες αυτές αποτελούν το πιο εκκωφαντικό δείγμα μιας πολυμέτωπης επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα, που με αγώνες έχουν κατακτηθεί. Όσο ψηφίζονται αντεργατικά μέτρα, που υπονομεύουν την απεργία ως όπλο των εργατικών αγώνων, όσο επιτρέπεται στα αφεντικά να μετατρέπουν τους χώρους εργασίας σε κάτεργα, τόσο θα υποτιμάται η ζωή και η αξιοπρέπειά μας, τόσο θα συνηθίζουμε την εξαθλίωση και το θάνατο.
Ως αναρχικοί/-ες και κομμάτι της κοινωνικής βάσης, αντιλαμβανόμαστε τη δουλειά, εντός του

καπιταλισμού, ως έναν θεσμό που καταπιέζει τον άνθρωπο, που δημιουργεί ανισότητες και εξουσιαστικές σχέσεις, που μετατρέπει τον εργάτη σε δούλο του αφεντικού του. Η εργοδοτική τρομοκρατία που υφίστανται οι εργαζόμενοι/-ες στην αλυσίδα ΑΒ, αντικατατοπτρίζει τους βάρβαρους όρους που θέτουν στις ζωές μας το κεφάλαιο και ο κρατικός μηχανισμός που το στηρίζει. Εμείς από τη μεριά μας, αρνούμαστε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια και αντ’ αυτού καλούμαστε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στη δυστοπία που βιώνουμε καθημερινά, να αγωνιστούμε στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, στις συγκεντρώσεις, ακηδεμόνευτα, συλλογικά και μαχητικά, για να δείξουμε στα αφεντικά, που έχουν αίμα στα χέρια τους, πως μπορεί να σκότωσαν τον 56χρονο, αλλά δεν θα τους επιτρέψουμε να πλουτίζουν πάνω στα πτώματα των εργατών/-τριών.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

ΓΙΑ ΤΑ <<ΑΒ>> ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ, ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ CAMINO LIBRE

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.407069133127422/407059593128376/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.407069133127422/407059236461745/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.407069133127422/407059859795016/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.407069133127422/407060023128333/?type=3&theater

Στις 30 Μαΐου ο Δ. Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας, ζητώντας το αυτονόητο, μια ανάσα ελευθερίας από τα κελιά της «Δημοκρατίας». Η άδεια την οποία απαιτεί 8 χρόνια τώρα, το καταδικασμένο εδώ και 16 χρόνια, μέλος της 17 Νοέμβρη, προβλέπεται νομοθετικά, ωστόσο στερείται εκδικητικά από την Εισαγγελική Αρχή. Μετά την διήμερη άδεια που του χορηγήθηκε το Νοέμβρη, οι δύο Εισαγγελείς που έλαβαν την συγκεκριμένη απόφαση, δέχθηκαν πειθαρχικό έλεγχο απ’ την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, γεγονός που καταδεικνύει την προσπάθεια του δικαστικού συστήματος να σφίξει παραπάνω τα λουριά της καταστολής των πολιτκών αντιφρονούντων, εντός και εκτός των φυλακών.

Η απόφαση αυτή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου είναι απόλυτα εναρμονισμένη με τη φύση του νομικού εκτρώματος, που ονομάζεται Νέος Σωφρονιστικός Κώδικας, ο οποίος διατηρεί το εισαγγελικό βέτο στις άδειες των κρατουμένων, προβλέποντας μάλιστα ότι πλέον απαιτείται αιτιολόγηση όχι για την άρνηση, αλλά για την αποδοχή της άδειας. Αυτή η νομική πρόβλεψη πρόκειται για ένα κατασκεύασμα, που στόχο έχει την εντεινόμενη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των φυλακισμένων.

Ουσιαστικά, η στέρηση της άδειας στον Κουφοντίνα βασίζεται στην άρνηση του να δηλώσει μετάνοια για τα πολιτικά του φρονήματα. Είναι εμφανής λοιπόν η εκδικητικότητα του εξουσιαστικού πλέγματος σε όσους αντιστέκονται απέναντι σ’ αυτό, με όποιο μέσο κι αν έχουν επιλέξει να το κάνουν. Το κράτος καθιστά σαφές, ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι τελούν υπό καθεστώς εξαίρεσης, στο κομμάτι της ποινικής μεταχείρισης.

Εδώ αξίζει να τονιστεί η δήλωση του απεργού πείνας, ότι όσα δικαιώματα φαντάζουν αυτονόητα για το σύνολο των κρατουμένων, δεν έχουν παραχωρηθεί από το κράτος στο όνομα κάποιας ισονομίας, αλλά αποτελούν κεκτημένα αγώνων που έχουν δοθεί με κάθε κόστος από τους αγωνιστές, μέσα και έξω από τις φυλακές. Οι επιτροπές αγώνα των κρατουμένων και ο αλληλέγγυος κόσμος κινητοποιούνται καθημερινά ενάντια στο Νέο Σωφρονιστικό Κώδικα και στηρίζουν τα δίκαια αιτήματα των αιχμαλώτων της «Δημοκρατίας». Η αριστερή κυβέρνηση πραγματοποιεί μια ολομέτωπη επίθεση, τόσο στα ανθρώπινα δικαιώματα, όσο και στους κοινωνικούς αγώνες. Στη δυστοπική πραγματικότητα του σήμερα, της φτώχειας, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και του κρατικού ολοκληρωτισμού και εκφασισμού, το κράτος θέλει να καταστήσει σαφές το μάθημα σε όσους/ες αντιστέκονται αλλά και σε όλη την κοινωνία: όσοι/ες σηκώνουν κεφάλι απέναντι στην εκμετάλλευση αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες, περιθωριακοί και αντικοινωνικά στοιχεία και τους αξίζει μια απάνθρωπη αντιμετώπιση, να σαπίζουν στα κολαστήρια των φυλακών. Κοινώς, πρόκειται για έναν εκφοβισμό εκ μέρους της εξουσίας που έρχεται σε πλήρη συμφωνία με το πνεύμα του σωφρονισμού, ως όργανο πειθάρχησης και κομφορμισμού που αποστρέφεται την ανάδυση ανατρεπτικών αντιλήψεων και ανθρώπων που τις ενστερνίζονται και τις προάγουν ως όπλο για την κοινωνική χειραφέτηση.

Η υγεία του Δημήτρη Κουφοντίνα βρίσκεται πλέον σε κρίσιμη κατάσταση. Η απεργία πείνας τον έχει εξασθενήσει, παρόλα αυτά η Εισαγγελία και το κράτος δεν φαίνεται να συγκινούνται, δείχνοντας την αδυσώπητη φύση τους και δείχνουν αποφασισμένοι στο όνομα της διαφύλαξης του υπάρχοντος, να πάρουν στο λαιμό τους μια ανθρώπινη ζωή, όπως λίγο έλειψε να γίνει και με τον Β. Δημάκη λίγους μήνες πριν.

Εμείς, ως αλληλέγγυοι/ες στους αγώνες των κρατουμένων και υπέρμαχοι/ες της διασφάλισης των κεκτημένων κοινωνικών δικαιωμάτων συνολικά, στηρίζουμε το δίκαιο αίτημα του Δ. Κουφοντίνα για χορήγηση άδειας και στεκόμαστε απέναντι στη βαρβαρότητα των θεσμών, που υποτιμούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ποινικοποιούν τα ριζοσπαστικά φρονήματα.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ CAMINO LIBRE