Month: November 2018
Στις 21 Σεπτεμβρίου ο ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, Ζακ Κωστόπουλος/ Zackie Oh πέφτει νεκρός μετά από το λιντσάρισμα που δέχθηκε από το αφεντικό κοσμηματοπωλείου της οδού Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Στη δολοφονική αυτή επίθεση συμμετείχε ακόμα, το αφεντικό ενός παρακείμενου μαγαζιού, ο οποίος μάλιστα, όπως αποδείχθηκε αργότερα είναι μέλος της εθνικιστικής γκρούπας ΠΑΜ Πατριωτικό Μέτωπο. Μερίδα ατόμων που παρακολουθούσαν το περιστατικό να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους, παρέμειναν αμέτοχοι, συναινώντας ουσιαστικά στην κατάληξή του. Οι μπάτσοι ολοκλήρωσαν το «έργο» αφεντικών και «φιλήσυχων» πολιτών, πετώντας τον κάτω, χτυπώντας τον, ενώ στη συνέχεια τον έβαλαν στο ασθενοφόρο φορώντας του χειροπέδες (!), για να διαπιστωθεί λίγο αργότερα ο θάνατός του. Η είδηση μεταδόθηκε κατευθείαν σε όλα τα καθεστωτικά μέσα, υπό το πρίσμα ληστείας, με σκοπό να κατευθύνει την κοινή γνώμη με το μέρος των δολοφόνων, παίρνοντας μάλιστα συνέντευξη από τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, λίγα λεπτά αφότου είχε σκοτώσει έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Η δίκη της υπόθεσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι δολοφόνοι δεν κρίθηκαν προφυλακιστέοι, σε αντίθεση με κοινωνικούς αγωνιστές που αμφισβήτoυν την εξουσία και τους μηχανισμούς της, οι οποίοι καταπιέζουν τις ζωές μας.
Η αναγωγή της ιδιοκτησίας σε ύψιστη αξία, η τοξικοφοβία και η απέχθεια προς οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό πλαίσιο της σεξουαλικής και μη, κανονικότητας συνθέτουν μία εικόνα από το κάδρο του κοινωνικού κανιβαλισμού και παράλληλα τους παράγοντες που οδήγησαν στη δολοφονία του Ζακ. Παρότι δεν αποδεικνύεται από το οπτικοακουστικό υλικό που διέρρευσε ότι ο Ζακ μπήκε στο κοσμηματοπωλείο για να κλέψει, αντιθέτως προκύπτει από νέα βίντεο ότι κατέφυγε στο μαγαζί για να γλυτώσει από τραμπουκισμό, τα αφεντικά θεώρησαν τόσο φοβερό έγκλημα την είσοδό του, ώστε αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν με την «θανατική ποινή». Ο θεσμός της ιδιοκτησίας είναι βασικός πυλώνας του εκμεταλλευτικού συστήματος, που έχει διαπεράσει σε τέτοιο βαθμό την συνείδηση, την κουλτούρα και την καθημερινότητα πολλών ατόμων, σε σημείο που θεωρείται το άλφα και το ωμέγα της ανθρώπινης υπόστασης, προωθώντας παράλληλα τον ατομικισμό. Οποιαδήποτε, έστω και κατά φαντασίαν, παραβίαση της ιδιοκτησίας, δικαιολογεί σύμφωνα με τις κυρίαρχες νόρμες, πρακτικές που αρμόζουν σε μία κοινωνία κανίβαλων. Παράλληλα, το γεγονός ότι ο Ζακ/ Zackie Oh ήταν τοξικοεξαρτημένος, σίγουρα ενέτεινε την βιαιότητα της επίθεσης, αφού θεωρήθηκε ότι η ζωή ενός «μιάσματος» κατ’ αυτούς δεν έχει καμία αξία. Ο εθισμός του Ζακ, σε συνδυασμό με το ότι ήταν οροθετικός, σύνηθες φαινόμενο σε χρήστες ουσιών (παρότι η ασθένειά του δε συνδέεται με τη χρήση), ενώ είχε μία σεξουαλική ταυτότητα που απέκλινε από τα κοινωνικά στάνταρ, όλα αυτά μαζί τον κατέστησαν ευάλωτο στον κανιβαλισμό και τον έθεσαν σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού.
Τη δολοφονία στην Ομόνοια ακολούθησαν συνεχείς κινητοποιήσεις κόσμου, που ένιωσε οργή και θλίψη για την αποτρόπαια πράξη σε βάρος ενός, αδύναμου να αντιδράσει, ανθρώπου, που μάλιστα ενσάρκωνε πολλά στοιχεία διαφορετικότητας από το κοινά αποδεκτό, τα οποία περιφρουρούν, και οφείλουν να το κάνουν, τα κοινωνικά ελευθεριακά κινήματα. Για να μην αφήσουμε καμία/ κανέναν μόνο του, βορά στους μπάτσους, τα αφεντικά και όσους συντηρούν τον κόσμο της καταπίεσης και του κανιβαλισμού.
Αναρχική Συλλογικότητα Camino Libre
Hello world!
Καλωσήρθες στο Espivblogs.net. Αυτή είναι η πρώτη σου ανάρτηση. Επεξεργάσου την ή διάγραψέ την, για να αρχίσεις να διαχειρίζεσαι το blog!
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/507371269763874/?type=3&theater
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/505706696596998/?type=3&theater
https://www.facebook.com/384828568684812/photos/a.388055538362115/505784973255837/?type=3&theater
Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας πρόσφυγας που διασχίζει το Αιγαίο, ένας απλήρωτος εργαζόμενος σε κάποια τουριστική περιοχή, μία μετανάστρια που δουλεύει μαύρα στην Αθήνα, ένας οικοδόμος που παλεύει τα σίδερα στις σκαλωσιές, μία γυναίκα που πετάει την μπούρκα της στη Συρία, ένας φοιτητής που συγκρούεται με την αστυνομία στην Ευρώπη, ένας συνταξιούχος, ένας πολιτικός κρατούμενος, ένας άνεργος, μια απολυμένη έγκυος κι ένας αναρχικός;
Είναι άνθρωποι που παλεύουν για την αξιοπρέπεια. Άνθρωποι που καλούνται, χωρίς απαραίτητα να ξέρουν τον ακριβή τρόπο, να αντισταθούν στα πιο μεγαλεπήβολα σχέδια του κεφαλαίου και του κράτους, σε γιγάντια επενδυτικά έργα, στους πιο εξελιγμένους στρατούς για ένα γεύμα, ένα μήνα ζωής, μια καθαρή συνείδηση. Αυτή είναι η μία όψη του κόσμου.
Υπάρχει και η ανάποδη. Οι τσιφλικάδες, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι ναρκέμποροι, οι φασίστες. Όλοι αυτοί έχουν διαλέξει πλευρά προ πολλού.
Αν χρωστάμε κάτι σε αυτή την κατάσταση, αυτό είναι η συγκρότηση της δικής μας απάντησης. Ο τρόπος που θα παλέψουμε, τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουμε, η στρατηγική μας και οι τακτικές που θα την εξυπηρετήσουν, οι συμμαχίες μας και το αγωνιστικό ήθος που θα μας οδηγήσουν στη πέρα μπάντα του χειμάρρου των δικών μας αγκυλώσεων. Η οργάνωση και ο αγώνας για την νίκη της τάξης μας, για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Η πραγματικότητα που ζούμε γεννάει μόνο ένα ερώτημα: Πώς θα την ανατρέψουμε;
Εκδήλωση – Συζήτηση
Κυριακή 25 Νοέμβρη στις 19:00 στο Αμφιθέατρο Παλιάς Νομικής,
Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
μέλη της Αναρχικής Ομοσπονδίας
anarchist-federation.gr
Διοργάνωση:
Αναρχική Συλλογικότητα Camino Libre