Month: October 2018

Σήμερα το πρωί η Πρωτοβουλία Φοιτητών/-τριών για τις Μετακινήσεις, που δημιουργήθηκε με αφορμή το πρόβλημα της μετακίνησης από και προς την Πανεπιστημιούπολη, έκανε διαδοχικές παρεμβάσεις στην εταιρία ”Δημοκρίτειο Travel” και στην πρυτανεία του ΔΠΘ, απαιτώντας να λυθεί άμεσα το ζήτημα. Να αφήσουμε στην άκρη τις λογικές ανάθεσης και να διεκδικήσουμε μέσα από πρωτοβουλίες και συλλογικές δομές, το αυτονόητο, να σταματήσουν το Πανεπιστήμιο και οι εταιρίες να παίζουν με τις ανάγκες μας.
Το κείμενο που μοιράστηκε σε φοιτητές/-τριες:

Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ.

Παρατηρούμε από την αρχή του φοιτητικού έτους συνωστισμό μέσα στα λεωφορεία της εταιρείας ”Δημοκρίτειο Travel”, στην οποία έχει ανατεθεί με διαγωνισμό από το ΔΠΘ η δωρεάν μετακίνηση όλων των φοιτητών/τριών. Το πρόβλημα βέβαια δεν έγκειται μόνο στο συνωστισμό, αλλά και στο γεγονός πως πλήθος φοιτητών/τριών δεν καταφέρνουν να επιβιβαστούν στα λεωφορεία, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να περιμένουν 3-4 λεωφορεία, γεγονός που μεταφράζεται σε χαμένα μαθήματα, χαμένα γεύματα από τις φοιτητικές λέσχες σίτισης και κατ’ επέκταση χαμένα χρήματα σε ταξί. Το γεγονός αυτό, επιφέρει συχνά κρούσματα κοινωνικού κανιβαλισμού, με σπρωξίματα και διαπληκτισμούς μεταξύ των φοιτητών/τριών για μία θέση στο λεωφορείο. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η φοιτητική μέριμνα στο κομμάτι των μεταφορών είναι ελλιπής και η δωρεάν μετακίνηση καταντάει ένα αγαθό που δεν είναι προσβάσιμο σε όλους και πολλές φορές επαφίεται στην τύχη.

Μάλιστα, η κατάσταση τις τελευταίες μέρες έχει φτάσει στο απροχώρητο μετά από ελέγχους της τροχαίας, η οποία επέβαλε πρόστιμο στους οδηγούς και τους αφαιρέθηκε το δίπλωμα, εξαιτίας του ότι υπήρχαν όρθιοι επιβάτες. Βέβαια, το θέμα των όρθιων επιβατών, θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητά μας και έπρεπε να έχει επιλυθεί εδώ και καιρό, με αυξημένα δρομολόγια. Φτάσαμε λοιπόν, στο σημείο να περιμένουμε 4 και 5 λεωφορεία, μία και δύο ώρες , για να φτάσουμε στο μάθημά μας ή για να φάμε. Η κατάσταση αυτή υπονομεύει την αξιοπρέπειά μας, μας δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινότητα και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του φοιτητικού κόσμου.

Σε μία περίοδο όπου το κράτος εναρμονίζεται πλήρως με την καπιταλιστική βαρβαρότητα, η οποία επιβάλλει μαζικές ιδιωτικοποιήσεις σε ολόκληρο το φάσμα της παροχής αγαθών προς του πολίτες (βλ. λιμάνια, αεροδρόμια κτλ), η μετακίνηση των φοιτητών δε θα μπορούσε να λείπει από το σχεδιασμό αυτό. Στο κομμάτι της φοιτητικής μέριμνας και πιο ειδικά στην περίπτωση της Κομοτηνής, όπως την κάτω λέσχη στην Παλιά Νομική, την διαχειρίζεται το catering του Κομπατσιάρη σερβίροντάς μας άθλιο φαγητό και ελλιπείς μερίδες, έτσι και τις μεταφορές των φοιτητών διαχειρίζεται η εταιρία ”Δημοκρίτειο Travel”. Οι πολιτικές αυτές έχουν σαν αποτέλεσμα την πλημμελή εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας και στην περίπτωσή μας, των φοιτητών/τριών, τη στιγμή που το ίδιο το κράτος όφειλε, μέσα από το ξεζούμισμα των φορολογούμενων και τη λεηλασία των δημόσιων ταμείων, που έτσι κι αλλιώς διαπράττει , να παρέχει αξιοπρεπείς υπηρεσίες, που να βασίζονται πραγματικά στις ανάγκες μας και όχι στα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια.

Δεν μας ενδιαφέρει αν το φταίξιμο είναι της εταιρίας, που τσεπώνει λεφτά από τον προϋπολογισμό που έχει καθοριστεί από το δημόσιο διαγωνισμό που διεξήγαγε το ΔΠΘ, ή αν το φταίξιμο είναι του ίδιου του ΔΠΘ, που δε χρηματοδοτεί επαρκώς το πρόγραμμα μεταφορών. Απαιτούμε να σταματήσουν να παίζουν με τις ανάγκες μας και να βρεθεί άμεσα λύση με το ζήτημα των λεωφορείων. Η λύση για το πρόβλημα αυτό δε θα δοθεί με παρακάλια, όπως και κάθε κεκτημένο των φοιτητικών αγώνων δεν προκύπτει από την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία του πανεπιστημίου, του κράτους και των ιδιωτικών εταιριών. Η «δωρεάν» μετακίνηση αλλά και η σίτιση, που αυτή τη στιγμή απολαμβάνουμε είναι προιόν συλλογικών ανυποχώρητων και ακηδεμόνευτων αγώνων των φοιτητών/τριών. Να υπερασπιστούμε τη δωρεάν μετακίνηση με τον ίδιο τρόπο, στο πλαίσιο της συνέχειας των αγώνων του παρελθόντος ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.

-ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΠΙΣΩ

-ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΟΡΘΙΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ

-ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΩΝ ΑΠΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΟΡΘΙΟΥΣ ΕΠΙΒΑΤΕΣ

-ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΧΤΙΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΤΡΟΦΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.501644627003205/501637493670585/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.501644627003205/501637553670579/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.501644627003205/501637610337240/?type=3&theater

Από τη σημερινή μικροφωνική συγκέντρωση για τη δολοφονία του Ζακ. Πετάχτηκαν τρικάκια και μοιράστηκε κείμενο.

Αναλυτικά το κείμενο που μοιράστηκε :

ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
Στις 21 Σεπτεμβρίου ο ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, Ζακ Κωστόπουλος/ Zackie Oh πέφτει νεκρός μετά από το λιντσάρισμα που δέχθηκε από το αφεντικό κοσμηματοπωλείου της οδού Γλάδστωνος στην Ομόνοια. Στη δολοφονική αυτή επίθεση συμμετείχε ακόμα, το αφεντικό ενός παρακείμενου μαγαζιού, ο οποίος μάλιστα, όπως αποδείχθηκε αργότερα είναι μέλος της εθνικιστικής γκρούπας ΠΑΜ Πατριωτικό Μέτωπο. Μερίδα ατόμων που παρακολουθούσαν το περιστατικό να συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους, παρέμειναν αμέτοχοι, συναινώντας ουσιαστικά στην κατάληξή του. Οι μπάτσοι ολοκλήρωσαν το «έργο» αφεντικών και «φιλήσυχων» πολιτών, πετώντας τον κάτω, χτυπώντας τον, ενώ στη συνέχεια τον έβαλαν στο ασθενοφόρο φορώντας του χειροπέδες (!), για να διαπιστωθεί λίγο αργότερα ο θάνατός του. Η είδηση μεταδόθηκε κατευθείαν σε όλα τα καθεστωτικά μέσα, υπό το πρίσμα ληστείας, με σκοπό να κατευθύνει την κοινή γνώμη με το μέρος των δολοφόνων, παίρνοντας μάλιστα συνέντευξη από τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου, λίγα λεπτά αφότου είχε σκοτώσει έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο. Η δίκη της υπόθεσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι δολοφόνοι δεν κρίθηκαν προφυλακιστέοι, σε αντίθεση με κοινωνικούς αγωνιστές που αμφισβήτoυν την εξουσία και τους μηχανισμούς της, οι οποίοι καταπιέζουν τις ζωές μας.
Η αναγωγή της ιδιοκτησίας σε ύψιστη αξία, η τοξικοφοβία και η απέχθεια προς οτιδήποτε ξεφεύγει από το στενό πλαίσιο της σεξουαλικής και μη, κανονικότητας συνθέτουν μία εικόνα από το κάδρο του κοινωνικού κανιβαλισμού και παράλληλα τους παράγοντες που οδήγησαν στη δολοφονία του Ζακ. Παρότι δεν αποδεικνύεται από το οπτικοακουστικό υλικό που διέρρευσε ότι ο Ζακ μπήκε στο κοσμηματοπωλείο για να κλέψει, αντιθέτως προκύπτει από νέα βίντεο ότι κατέφυγε στο μαγαζί για να γλυτώσει από τραμπουκισμό, τα αφεντικά θεώρησαν τόσο φοβερό έγκλημα την είσοδό του, ώστε αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν με την «θανατική ποινή». Ο θεσμός της ιδιοκτησίας είναι βασικός πυλώνας του εκμεταλλευτικού συστήματος, που έχει διαπεράσει σε τέτοιο βαθμό την συνείδηση, την κουλτούρα και την καθημερινότητα πολλών ατόμων, σε σημείο που θεωρείται το άλφα και το ωμέγα της ανθρώπινης υπόστασης, προωθώντας παράλληλα τον ατομικισμό. Οποιαδήποτε, έστω και κατά φαντασίαν, παραβίαση της ιδιοκτησίας, δικαιολογεί σύμφωνα με τις κυρίαρχες νόρμες, πρακτικές που αρμόζουν σε μία κοινωνία κανίβαλων. Παράλληλα, το γεγονός ότι ο Ζακ/ Zackie Oh ήταν τοξικοεξαρτημένος, σίγουρα ενέτεινε την βιαιότητα της επίθεσης, αφού θεωρήθηκε ότι η ζωή ενός «μιάσματος» κατ’ αυτούς δεν έχει καμία αξία. Ο εθισμός του Ζακ, σε συνδυασμό με το ότι ήταν οροθετικός, σύνηθες φαινόμενο σε χρήστες ουσιών (παρότι η ασθένειά του δε συνδέεται με τη χρήση), ενώ είχε μία σεξουαλική ταυτότητα που απέκλινε από τα κοινωνικά στάνταρ, όλα αυτά μαζί τον κατέστησαν ευάλωτο στον κανιβαλισμό και τον έθεσαν σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού.
Τη δολοφονία στην Ομόνοια ακολούθησαν συνεχείς κινητοποιήσεις κόσμου, που ένιωσε οργή και θλίψη για την αποτρόπαια πράξη σε βάρος ενός, αδύναμου να αντιδράσει, ανθρώπου, που μάλιστα ενσάρκωνε πολλά στοιχεία διαφορετικότητας από το κοινά αποδεκτό, τα οποία περιφρουρούν, και οφείλουν να το κάνουν, τα κοινωνικά ελευθεριακά κινήματα. Για να μην αφήσουμε καμία/ κανέναν μόνο του, βορά στους μπάτσους, τα αφεντικά και όσους συντηρούν τον κόσμο της καταπίεσης και του κανιβαλισμού.

Αναρχική Συλλογικότητα Camino Libre

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.491425071358494/491424948025173/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.491425071358494/491424991358502/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.491425071358494/491425011358500/?type=3&theater

Με αφορμή τη διοργάνωση του καταναλωτικού πανηγυριού της Λευκής Νύχτας στην πόλη της Κομοτηνής συστήσαμε την Πρωτοβουλία ενάντια στη Λευκή Νύχτα με αλληλέγγυο κόσμο από την πόλη. Το πρωί της Παρασκευής έγινε παρέμβαση με μοίρασμα του κειμένου που θα ακολουθήσει, στους εργαζομένους σχεδόν όλων των μαγαζιών του κέντρου και πετάχτηκαν τρικάκια στους δρόμους. Το απόγευμα, συμμετείχαμε στην αντιφασιστική πορεία αλληλεγγύης στην Κατάληψη Παλιό Νεκροτομείο, στην Αλεξανδρούπολη, η οποία είχε δεχτεί εμπρηστική επίθεση στις 5/9. Στην πορεία συμμετείχαν συλλογικότητες και άτομα από όλη τη Βόρεια Ελλάδα, σε ενιαίο μπλοκ με περίπου 150 άτομα. Η πορεία διέσχισε μεγάλο μέρος της Αλεξανδρούπολης και ήταν δυναμική. Η συμπεριφορά των μπάτσων ήταν πολύ προκλητική καθώς 1-2 διμοιρίες και πολλοί ασφαλίτες ακολουθούσαν την ουρά της πορείας σε απόσταση αναπνοής καθ’ όλη τη διάρκειά της. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και στη λήξη της πορείας, έξω από την Κατάληψη, όπου έγινε ρίψη δακρυγόνων κι ακολούθησαν συγκρούσεις. Το βράδυ, με την επιστροφή μας από την Αλεξανδρούπολη, πραγματοποιήσαμε δυναμικό αποκλεισμό στο κατάστημα Public της Κομοτηνής, μέχρι τη λήξη του ωραρίου, δηλαδή στις 24:00. Η παρέμβαση, στην οποία συμμετείχε η Πρωτοβουλία ενάντια στη Λευκή Νύχτα και σύντροφοι/-ισσες από την Ξάνθη και τη Θεσσαλονίκη, έφτασε τα 30 άτομα. Κατά τη διάρκειά της, φωνάχτηκαν συνθήματα ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και μοιράστηκαν κείμενα σε εργαζόμενους και κατανάλωτες.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

αναλυτικά το κείμενο που μοιράστηκε:

OI ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΞΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΜΑΥΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Έχεις δουλέψει ποτέ μέχρι τις 12 το βράδυ;

Το βράδυ της Παρασκευής 5/10, οι εργαζόμενοι σε όλα τα εμπορικά καταστήματα της Κομοτηνής θα αναγκαστούν να κάνουν ακριβώς αυτό, στο πλαίσιο της Λευκής Νύχτας. Η Λευκή Νύχτα αποτελεί μία θεσμοθετημένη πλέον φιέστα των εργοδοτών και των επιχειρηματιών κάθε δήμου, με πρόφαση την ”τόνωση της τοπικής οικονομίας”. Πίσω απ’ αυτή την πρόφαση, βέβαια, κρύβεται ο πραγματικός σκοπός των αφεντικών: η μεγιστοποίηση των κερδών τους σε βάρος του εργαζόμενου κόσμου.

Ο θεσμός αυτός ευθυγραμμίζεται με την πάγια τακτική των καταπιεστικών συστημάτων να προσπαθούν να δώσουν ”ανάσες ελευθερίας” στους καταπιεσμένους, για να μας αποπροσανατολίσουν από τους ταξικούς αγώνες ενάντια στη σύγχρονη σκλαβιά των 12ωρων για ένα κομμάτι ψωμί. Έτσι, καταλήγει η ολότητα των εργατών να διασπάται σε δύο επιμέρους και αντιπαραθετικές μεταξύ τους, εν προκειμένω, ταυτότητες, του εργαζομένου και του καταναλωτή. Δηλαδή, αυτός/-η που τώρα ψωνίζει μπορεί να είναι αυτός/-η που χθες δούλευε αμέτρητες ώρες (πολλές αμισθί ή ανασφάλιστα) για κάποιο άλλο αφεντικό. Πρόκειται για μία αντίφαση, που έχει τις ρίζες της στην ανύψωση του δυτικού καταναλωτικού πνεύματος, με τη δημιουργία επίπλαστων καταναλωτικών αναγκών και ανάγοντας τον πλουτισμό σε βασικό προορισμό της ανθρώπινης ολοκλήρωσης. Κατάληξη όλων αυτών, ο ατομισμός και ο κοινωνικός κανιβαλισμός, μεταξύ ακόμα και των ίδιων των καταπιεσμένων.

Αυτή ακριβώς η ”αντίθεση” που συναντάμε στις Λευκές Νύχτες, αντανακλά και τη γενικότερη αντίθεση Κεφαλαίου-Εργασίας, με βάση την οποία δομείται η σύγχρονη ζωή, στον καπιταλισμό.
Από τη μία, λοιπόν, είναι οι εργάτες, αυτοί που πουλάνε την εργατική τους δύναμη στα αφεντικά με εξευτελιστικούς όρους, χωρίς να έχουν άλλη επιλογή.Είμαστε αυτοί που βλέπουμε κεκτημένα από αιματηρούς αγώνες του παρελθόντος, όπως το 8ωρο, να χάνονται, που δουλεύουμε ανασφάλιστοι/-ες, πολλές φορές αδήλωτα, ελαστικά και όποτε μας χρειαστούν τα αφεντικά, με απλήρωτες υπέρωριες υπό άθλιες συνθήκες, που φτάνουν μέχρι και στα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από δολοφονίες της εργοδοσίας, που αδιαφορεί επιδεικτικά για τα μέτρα ασφαλείας στους χώρους δουλειάς. Από την άλλη μεριά, είναι τα πάσης φύσεως αφεντικά που μαζί με το κράτος, όχι μόνο είναι υπαίτιοι για τα παραπάνω, αλλά μας στερούν και το δικαίωμα στην αντίσταση, αφού με τους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζουν, φτάνουν μέχρι την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.

Στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, απαντάμε με ανυποχώρητους αγώνες, ταξική αλληλεγγύη, οργανωνόμαστε στα σωματεία στους χώρους δουλειάς και όπου δεν υπάρχουν συγκροτούμε νέα, για τη διεκδίκηση μιας ζωής στο ύψος των αναγκών μας.

●ΝΑ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ ΚΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ
●ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΜΟΝΙΜΗ-ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/-ΕΣ
●ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΩΤΑ

Σκέψου σαν εργάτης, όχι σαν καταναλωτής

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.490048574829477/490048364829498/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.490048574829477/490048491496152/?type=3&theater

https://www.facebook.com/384828568684812/photos/pcb.490048574829477/490048448162823/?type=3&theater

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ